ΑΝ

Αν να κρατάς καλά μπορείς το λογικό σου,
όταν τριγύρω σου όλοι τα 'χουν χαμένα
και σ' εσέ της ταραχής των ρίχνουν την αιτία

Αν να εμπιστεύεσαι μπορείς τον ίδιο τον εαυτό σου,
όταν ο κόσμος δε σε πιστεύει,
κι αν μπορείς να τον συγχωράς γι' αυτή τη δυσπιστία,
να περιμένεις αν μπορείς δίχως να χάνεις την υπομονή σου,
κι αν όλοι οι άλλοι σε συκοφαντούν
να μην καταδεχτείς ποτέ το ψέμα
κι αν σε μισούν, εσύ ποτέ σε μίσος ταπεινό να μην ξεπέσεις,
μα να μην κάνεις τον καλό ή τον πολύ σοφό στα λόγια

Αν να ονειρεύσαι μπορείς χωρίς να είσαι δούλος των ονείρων
Αν να στοχάζεσαι μπορείς δίχως να γίνει ο στοχασμός σκοπός σου
Αν ν' αντικρύζεις σου βαστά το θρίαμβο και τη συμφορά παρόμοια
κι όμοια να φέρεσαι σ΄αυτούς τους δύο τυραννικούς απατεώνες

Αν σου βαστά η ψυχή ν' ακούς όποιαν αλήθεια εσύ είχες ειπωμένη,
παραλλαγμένη απ' τους κακούς για να 'ναι για τους άμυαλους παγίδα,
ή συντριμμένα να θωρείς όσα σου έχουν ρουφήξει τη ζωή σου
και πάλι να ξαναρχινάς να χτίζεις μ' εργαλεία που είναι φθαρμένα

Αν όσα απόχτησες μπορείς σ' ένα σωρό μαζί να τα μαζέψεις
και δίχως φόβο μονομιάς κορώνα ή γράμματα όλα να τα παίξεις
και να τα χάσεις κι απ' αρχής ατράνταχτος να ξεκινήσεις πάλι
και να μη βγάλεις και μιλιά ποτέ γι' αυτόν τον ξαφνικό χαμό σου

Αν νεύρα και καρδιά μπορείς και σπλάχνα και μυαλό,
όλα να τα σφίξεις για να δουλέψουν εξαρχής
κι ας είναι από πολύ καιρό σωσμένα
και να κρατιέσαι πάντα ορθός όταν δε σου 'χει τίποτε απομείνει
παρά μονάχα η θέληση, κράζοντας σ' όλα αυτά "Βαστάτε"

Αν με τα πλήθη να μιλάς μπορείς και να κρατάς την αρετή σου
με βασιλιάδες να γυρνάς δίχως απ' τους μικρούς να ξεμακραίνεις
Αν μήτε φίλοι μήτε εχθροί μπορούν πια ποτέ να σε πειράξουν,
όλο τον κόσμο αν αγαπάς μα και ποτέ πάρα πολύ κανέναν
Αν του θυμού σου τις στιγμές, που φαίνεται αδυσώπητη η ψυχή σου,
μπορείς ν' αφήσεις να διαβούν την πρώτη ξαναβρίσκοντας γαλήνη

Δική σου θα 'ναι τότε η γη
μ' όσα και μ' ό,τι επάνω της κι αν έχει
και πάλι ακόμα πιο πολύ : άντρας αληθινός θα 'σαι, παιδί μου.

Rudyard Kipling

http://www.kipling.org.uk/poems_if.htm