Μούσες

('Ο Απόλλωνας και οι Εννέα Μούσες')

Είτε στης Ίδας το σκιερό το φρύδι,
Ή στης Ανατολής τους τόπους και τα μέρη,
Στα δώματα του Ήλιου που σήμερα
Από τη μελωδία την παλιά έχουν στερέψει

Είτε περιπλανιέστε όμορφα στα Ουράνια,
Είτε στις πράσινες γωνιές της Γης,
Ή στα γαλανά στρώματα του Αιθέρα,
Όπου οι άνεμοι μελωδικοί γεννιούνται

Είτε στους κρυσταλλένιους βράχους άσκοπα τριγυρνάτε,
Κάτω από της θάλασσας το στήθος
Χαμένες σε τόσο κοραλένια δάση,
Την Ποίηση απαρνιέστε, ωραίες μου Εννέα Μούσες.

Πώς έτσι παρατήσατε την παλαιά αγάπη
Τους ραψωδούς που κάποτε χαίρονταν μαζί σας!
Αδύναμες οι χορδές πάλλονται πια σπανίως
Ο ήχος βγαίνει άγριος, οι νότες είναι λίγες!

William Blake - Ποιητικά Σχεδιάσματα